W ostatnim czasie możemy zaobserwować niepokojący trend jakim jest coraz większe uzależnianie się młodych dorosłych od rodziców. Niepewne czasy, niewielkie zarobki, pęd życia – to jedne z najważniejszych czynników wpływających na to niepokojące zjawisko. Czym jest i jak sobie z nim radzić?
„Ania ma 27 lat i właśnie rozpoczęła pierwszą stałą pracę. Mieszka z rodzicami. W trakcie studiów podejmowała liczne prace dorywcze, by usamodzielnić się finansowo, jednak nadal nie stać jej było na utrzymanie się. Wywoływało to wiele frustracji – zarówno u niej, jak i u rodziców. Skazana na ich łaskę czuła ogromną presje oraz dyskomfort – zarówno psychiczny, jak i fizyczny. Ania nie myśli o założeniu rodziny. Nie ma czasu na związki, a tym bardziej na rodzenie dzieci. Wykonywanie prac domowych w ramach „bycia wdzięcznym rodzicom”, także zajmuje jej bardzo wiele czasu. Aktualnie planuje wyprowadzkę do nowego mieszkania, zakupionego oczywiście przez rodziców.”
W podobnym położeniu znajduje się coraz większa grupa młodych ludzi – zwłaszcza pochodzących z tzw. „klasy średniej”. Podjęcie decyzji o tym, aby korzystać z pomocy finansowej rodziców może rodzić wiele problemów takich, jak obniżenie poczucia własnej wartości, brak wiary w siebie, napięcie, frustracje, lub nawet objawy psychosomatyczne, np. bóle głowy i napięcia mięśniowe. W efekcie istnieje ryzyko, że u takiej osoby pojawią się zaburzenia funkcjonowania na tle lękowym (np. nerwica) lub obniżenie nastroju mogące prowadzić nawet do depresji.
DLACZEGO TWORZYMY TEGO TYPU RELACJE Z OPIEKUNAMI?
Z punktu widzenia psychologa – korzystanie z pomocy innych jest bardzo wygodne dla psychiki człowieka. Pomimo dyskomfortu jaki wywołuje brak samodzielności, zapewnia ono jednocześnie poczucie bezpieczeństwa, którego tak bardzo brakuje młodym osobom rozpoczynającym dorosłe życie.
Zależność finansowa od rodziców może stanowić także ochronę w momencie popełnienia błędu. Istnieje grupa osób, które nie potrafią uczyć się na własnych doświadczeniach, ponieważ nigdy nie poczuły konsekwencji wynikających z własnych poczynań. Rodzice zawsze stawali za nimi murem i naprawiali popełnione błędy. Częste rezygnacje z pracy, unikanie długotrwałych związków oraz brak umiejętności zadbania o dom to tylko przykłady takich zachowań.
Czasem pomoc rodziców pozwala podjąć ryzykowne decyzje. Młoda osoba, która decyduje się na założenie własnej firmy potrzebuje kapitału wstępnego. Biorąc pożyczkę od rodziców z jednej strony uzależnia się od nich finansowo, z drugiej zaś – zabezpiecza przed trudnymi konsekwencjami niepowodzenia takimi, jak rosnące odsetki lub nawet komornik.
Podobne sytuacje powodują, że młodzi dorośli coraz częściej decydują się na odsuwanie w czasie decyzji o usamodzielnieniu się i korzystają z pieniędzy rodziców najdłużej, jak tylko mogą.
JAK SOBIE Z TYM RADZIĆ?
Według psychologii osoba uzależniona od rodziców powinna skierować uwagę na przyczyny takiego stanu rzeczy. Może to powielanie schematów rodzinnych albo lęki z dzieciństwa uniemożliwiają odseparowanie się?
Częstym powodem braku umiejętności odcięcia się od rodziców jest lęk przed dorosłością, czyli wzięciem pełnej odpowiedzialności za swoje życie. Rozmowa z rodzicami oparta na szczerości będzie w tym przypadku bardzo pomocna. Warto spróbować postawić granice w relacji z nimi.
Najważniejszą rzeczą jest jednak poczucie własnej wartości. Zanim dokona się jakichkolwiek zmian w swoim życiu – powinno się postarać odszukać w sobie przekonanie o własnej wewnętrznej sile. Udzielenie odpowiedzi na pytania: “Czym dla mnie jest ta siła?” oraz “Co muszę zrobić, aby wydobyć jej jak najwięcej?” powinno pomóc. Tylko od Ciebie zależy na ile jesteś Panem własnego losu!
